چسب هل نمونه آرمانی رابطه کارگری وزارت کار دولت روحانی l محمد_آقازاده
چسب هل نمونه آرمانی رابطه بین کارفرما و کارگر است که وزارت کار دولت روحانی در ذهن دارد، یک کارفرما که با اسب لاکچری به سرکار می رود، جشن تولد شیک برای خود می گیرد تا قدرت مطلق اش را تثبیت کند،کارگر را اگر نماز جماعت نکند جریمه نقدی می کند، اگر دیرتر از بقیه برسی و نه آنکه دیر برسی جریمه می شوی و زمان دستشوی رفتن را او تعیین می کند ، از طریق مرگ پرنده ها می فهمد هوا آلوده است و یا نه ، بی رحمی ذاتی یک کار آفرین.
تنها حقی که برای کارگران باقی می کند حق اطاعت کردن مطلق است، ربیعی با این الگو راست می گوید هیچوقت مثل الان آرامش بین کارگرها و کارفرما حاکم نبوده است. ایشان باور دارند شلاق خوردن کارگرها بخاطر حق و حقوق شان، مرگ تلخ کارگرهای معدن و به زندان رفتن فعالان کارگری ذره یی به این آرامش خدشه یی وارد نمی شود.
مجلس اما به او رای اعتماد می دهد چرا که پسر کم سن و سال نماینده پر نفوذ مجلس را مدیرعامل موسئسه صبا آتیه کند و آنهم زمانی که به فرزندان دانشجوی ما با طرح کارورزی وعده کارگری با حقوق سیصد هزار تومانی می دهد یعنی به اندازه شکلات یک روز کارفرماهای عزیز
جلسه هیات مدیره تامین اجتماعی را برای رای آوری اش اختصاص می دهد ، از همه مهمتر کلان سرمایه داری پشت او می ایستند چرا که می دانند یک کارگر سابق بهتر می تواند کارگرها را به سکوت بکشاند تا آرامش جادویی شکل بگیرد . رای اعتماد به ایشان سلب اعتماد مردم به مجلسی است که سرنوشت کارگران برایش هیچ نیست. عکس های این کارخانه را در این آدرس ببینید