برگزاری دادگاه، فرصتی که به نفع کشور نیست | هاتف_خالدی
ما از شرایط حصر مهدی کروبی و میرحسین و همسرش مطلع نیستیم. هیچ گزارش رسمی و یا منبع خبررسانی دقیقی از وضعیت آنها وجود ندارد. با این حال مهدی کروبی در نامه ای که پیش از اعتصاب غذایش منتشر کرده نوشته است که ماموران امنیتی با آنها در یک خانه زندگی می کنند و اصلا یکی از دو دلیل شروع اعتصاب غذای او همین شرایطی است که او آن را غیر انسانی و غیر شرعی دانسته. من هم با آقای کروبی هم نظرم و معتقدم وجود ماموران امنیتی در خانه و در کنار همسرش و او بعد از شش سال از حصر ضرورتی ندارد.
اما بند دوم و تقاضای دوم او در نامه اعتصاب برگزاری دادگاه علنی است. کروبی و میرحسین به خوبی می دادند که در صورت برگزاری دادگاه حکم آنها در بهترین حالت و در چند درجه تخفیف و عفو همین حبس خانگی است. آنها از دادگاه اما چیز دیگری می طلبند. علنی بودن دادگاه برای آنها فرصت عرض اندام دوباره ای که حصر از آنها گرفته بود را ایجاد می کند. بازگشت به رسانه، ایجاد افتراق و فتنه انگیزی مجدد، بر هم زدن امنیت سیاسی و اجتماعی پرخطر ایران و ادامه رفتاری که آنها در سال 88 و بعد از انتخابات در پی گرفتند.
آیا هیچ انسان میهن دوستی حاضر است که به وضعیت پر آشوب و فتنه دوران 88 بازگردد؟ آیا چند دستگی، اردوکشی خیابانی، بازگشت بیانیه نویسی ها و شعارهای براندازانه، حمایت دستگاههای تبلیغی دشمن ایران از وضعیت بی ثباتی چیزی است که به نفع اوضاع فعلی کشور باشد؟
بهبود شرایط حصر شاید خواسته به حقی است اما برگزاری دادگاه و فرصت عرض اندام مجدد چیزی نیست که به مصلحت کشور باشد.